نظرخواهی: فعالیت گروهی
فوریه 19, 2008
يكي از مشهورترين متفكران كل تاريخ در توضيح سبك افكار و اعمالش چنين گفت: فيلسوفان تاكنون در پي تبيين جهان بوده‌اند. اكنون زمان ان رسيده كه در پي تغيير جهان باشند.
بحثي در مورد درست يا غلط بودن ديدگاه اين متفكر ندارم.بلكه خواستم از اين جمله استفاده كنم براي توضيح يك مطلب. در وب – و بخصوص وب جديد يا همان وب 2.0 – هر روز سرويسهاي مختلفي ارائه مي‌شود- سرويس: امكاناتي كه به صورت آنلاين رائه شده و عمدتا براي استفاده از انها تنها نياز به يك مروگر مي‌باشد.
كساني كه به اين حيطه علاقه دارند و عمدتا بعنوان آی‌تی‌نويس خود را معرفي مي‌كنند، سعي در معرفي اين سرويسها به ساير كاربران دارند: اعم از ساير وبلاگ‌نويسان و همچنين خوانندگان غيروبلاگ‌نويس. در طی اين معرفيها سعي مي‌شود نكات مثبت و احيانا منفي اين سرويسها بيان شود و همچنين ترفندها و تكنيكهايي-هرچند ساده- براي استفاده بهتر از اين سرويسها ذكر شود. همچنين خود اين كار مي‌تواند در كنار آگاهي دادن و اطلاع‌رساني ، تشويق و ترغيبي باشد تا سايرين به استفاده از اين امكانات گرايش پيدا كنند.
اين متد بسيار بسيار خوب است: چون هم موجب آگاهي بخشي مي‌شود و هم نرم نرمك ايجاد انگيزه و علاقه مي‌كند.اما اين روش -همانگونه كه در بالا گفته شد- بيشتر تبيين جهان وب هست. هرچند تغيير وب به معني واقعي كلمه -خصوصا براي ما – كاري بسيار دور از دسترس است؛ اما مي‌توان همين تبيين و تغيير بسيار اندك و جزيي را به صورت گروهي انجام داد.
اينترنت بدليل گستردگي بيش از حد آن توانايي‌هاي فراواني براي كار و فعاليت گروهي دارد.فعاليتهايي كه اگرچه بسيار كوچك هستند اما بدليل اينكه در تعداد بينهايت زيادي ضرب مي‌شوند از تجمع همين فعاليتهاي كوچك گاه موجهاي بزرگی ايجاد مي‌شود.
پيشنهاد من اين است: بياييم گهگاه در طی يك فعاليت گروهي – كه لازم هم نيست خيلي منسجم و هماهنگ و از پيش برنامه‌ريزی شده باشد، چرا كه گستردگي وسيع اينترنت خودش به اين حجم بزرگ انسجام خواهد داد- بر روی گسترش يكي از سرويهاي خوب در وب متمركز شويم.
انتخاب اين سرويس مي‌تواند به عهده «خرد جمعي» گذاشته شود. اين تشويق گروهي-فعاليت گروهي-تبليغ گروهي يا هر چيزی كه دوست داريد اسمش را بگذاريد به معني برتري مطلق آن سرويس بر سرويسهاي مشابه و رقيب نيست.بلكه تلاشي است جهت گسترده‌تر كردن استفاده از تازه‌هاي وب در بين طيف بزرگتري از كاربران. اگر خاطرتان باشد چندسال قبل اوركات موج بزرگي در بين كاربران ايراني ايجاد كرد.آن موج كاملا ناخودآگاه بود.لازم هم نيست هر موجي كه ايجاد مي‌شود به عظمت موج اوركات باشد. هدف اصلي و اوليه را نبايد فراموش كرد: آشنايي و درگير كردن تعداد بيشتري از كاربران فارسي زبان با تازه‌هاي وب.
مثال: بعنوان مثال مي‌توان توييتر را ذكر كرد. هرچند اكنون توييتر آلترناتيوهاي ديگري – چه از نوع وطني و چه خارجي دارد و هركدام نيز جذابيتهاي خاص خود را دارند- اما مي‌توان بصورت گروهي سعي در تشويق ديگران به استفاده از اين سرويس خوب كرد. نبايد فراموش كرد كه هدف اصلي در اينجا عموميت بخشيدن مفهوم microblogging در بين كاربران فارسي زبان است: اگرچه طيفي اندك از دوستداران وب هم‌اكنون از توييتر استفاده مي‌كنند اما تعداد بسيار زيادي از وبلاگ‌نويسان هستند كه از وجود توييتر بي‌خبرند.از آن بيشتر عمده كاربران وب كه احتمالا درصد كمتري آشنايي با توييتر دارند.
روشهاي گسترش استفاده از توييتر مي‌تواند بسيار مختلف و متعدد باشد. يكي از آنها نوشتن در وبلاگها و معرفي اين سرويس است:كاري كه تاكنون بارها و بارها انجام شده. اما يكي از روشها كه تاكنون انجام نشده- يا لااقل به صورت هماهنگ و گروهي انجام نشده است- استفاده از امكان invitation است. هر كابر توييتر مي‌تواند به صفحه دعوتنامه برود http://twitter.com/invitations و در انجا از ليست دوستان خود در ايميلش را به توييتر دعوت كند. اينكار مي‌تواند به صورت تصاعدي برتعداد كاربران توييتر بيافزايد.
توييتر تنها يك مثال بود. از اين مدل مي‌توان براي گسترش هر سرويس خوب ديگر استفاده كرد. تنها نياز است سرويس خوبي انتخاب شود و سپس بصورت يك حركت گروهي فعاليت كنيم. اين شايد تا حدودي شبيه بازيهاي وبلاگي باشد منتها در اينجا بجاي نوشتن، ديگران را به استفاده از اين امكان تشويق مي‌كنيم.
نظر شما چيست؟ آيا وبلاگستان فارسي ظرفيت كار گروهي بدين صورت را دارد؟ آيا افراد مختلف مي‌توانند در عين حفظ ديدگاه انتقادي خود نسبت به جنبه‌هاي متعدد اين روشها، در قالب گروهي فعاليت كنند؟ يا اينكه بازهم بهتر است به همان فعاليت تك نفري دلخوش باشيم؟
چه روشهايي مي‌تواند منجر به بهتر شدن اين الگو شود؟ مزايا و معايب آن چيست؟
لطفا در اين بحث شركت كنيد.
پاسخ به كامنتها:
اين درست نيست كه دوستان در كامنتها نظرشان را بگويند و من در متن پست به آنها جواب دهم.اما اينكار را انجام مي‌دهم تا عده بيشتري وارد بحث ما شوند. در هر صورت كامنت‌گذاران عزيز شرمساري مرا بپذيرند:
@مريم: ببينيد! اين تفكر كه «اول باید معلوم شه که…. بعد …» همان چيزيه كه در بالا بدان اشاره شده.يعني آگاهي بخشي. اينكار بسيار با ارزش هست.اما اينجا بحث من در اينه كه در كنار آگاهي بخشي- كه خيلي‌ها دارند انجام مي‌دهند- يك حركت گروهي براي تشويق به استفاده انجام بشود. من براي اين مورد هميشه يك مثال مي‌زنم: مي‌توانيم از كل به جز حركت كنيم(اول همه چيز در مورد يك سرويس بگوييم بعد كاربران خودشان به سمت آن مي‌روند= همين كاري كه تاكنون كرده‌ايم) يا حركت از جزء به كل باشد( استفاده از يك سرويس را تشويق كنيم و كم‌كم در كنار استفاده از اين سرويس به ديگران بگوييم حالا اين چيزي كه شما داريد استفاده مي‌كنيد نامش ميكروبلاگينگ است و فوايد و كاربردهايش اين است=كاري كه بعنوان مكمل بالايي پيشنهاد مي‌كنم)
@ ژوبين: اين كه گفته‌اي » همیشه می‌خوایم برتر باشیم!» حرف كاملا دقيقی است. همان چيزی كه نيچه از آن بعنوان «اراده معطوف به قدرت» نام مي‌برد.اين كاملا طبيعي است كه مثلا شما يا ساير دوستان حاضر نباشيد در حركتي شركت كنيد كه فرضا بنام من باشد.راه حل چيست؟
راه حل: استفاده از خرد جمعي. يعني در اينجا برآيند تصميمات پراكنده تك‌تك اعضاي يك گروه( كه بسته هم نيست و كاملا باز است) بعنوان راهنماي حركت مورد استفاده قرار مي‌گيرد.
در اين صورت ديگر كمتر كسي مي‌تواند ادعا كند كه فلان جريان متعلق به x است يا متعلق به y.
@همگي: ببينيد! براي شروع يك فعاليت گروهي بهترين كار اين است كه از يك كار كوچك ( و گاه بسيار كوچك) شروع كنيد. كار وقتي كوچك باشد مي‌توان بهتر، راحت‌تر و سريعتر براي آن plan ايجاد كرد.هرچقدر كار كوچكتر باشد راحت‌تر مي‌توانيد اهداف و روشها و راه‌حل‌ها را تنظيم كنيد. اگر مثلا از توييتر نام بردم بدليل علاقه شخصي به توييتر نيست. بلكه اين كار خيلي كوچك، محدود و با چارچوب كاملا مشخص است.
كار گروهي يك مفهوم بسيار وسيع است. انتخاب يك مفهوم بسيار وسيع اگرچه خوب است اما پراكندگي زيادي دارد. بهمين دليل لااقل در شروع يك فعاليت گروهي تمركز بر روی يك مفهوم بسيار وسيع مثل «كار گروهي» سريعا دچار تشتت و پراكندگي مي‌شود. شايد اينجا بتوان از يك ضرب‌المثل استفاده كرد: سنگ بزرگ علامت نزدن است. من پيشنهاد مي‌كنم از سنگهاي بسيار ريز شروع كنيم. در طی زمان ياد مي‌گيريم كه چگونه با حفظ فرديت خود و با حفظ ديدگاههاي شخصي-انقتادي خود در يك فعاليت گروهي اينترنتي همكاري كنيم.
نكته مهم: كار و فعاليت گروهي معادل همان چيزهايي است كه وب 2.0 برپايه آنها بنا شده: «شبكه‌هاي اجتماعی؛ لينك‌دهي دسته جمعي؛ شيرينگ و… » شركت در اين فعاليتها خودش يك حركت وب 2.0 مي‌باشد.
نظر شما چيست؟
وب 2 
فوریه 19, 2008 at 3:00 ب.ظ.
سلام
من موافقم، برای کساییکه دوست دارن راست راستی با دوستاشون در ارتباط باشن خیلی خوبه، منتها من اصلا دلم نمی خواد دوست و رفیقام بیان توییت هامو بخونن چون بی جنبه ان 😛
الان یک سرویس هست که خیلی طرفدار شدید داره و اونهم همش دوستها همدیگه رو دعوت می کنن همکلاسی ها فامیلها و غیره.. البته اصلا وب دو یی نیست و اون سرویسی نیست غیر از 360! ولی حقیقتش اینه که واقعا سرویس های وب دو یی ناشناخته است برای خیلی از همین کاربرهای ایرانی.
فوریه 19, 2008 at 3:09 ب.ظ.
دکتر, موافقم که خیلی ها توئیتر رو نمیشناسن ولی چرا اونهایی که میشناسند نمیان سراغش یا بعد یه مدت توئیت کردن بیخیال میشن؟ گویا توئیت کردن باید تو خون آدم باشه… [!] بنده که به همان فعاليت تك نفري ایمان دارم ;-(
فوریه 19, 2008 at 3:31 ب.ظ.
خارج از بحث:عجب تبلیغات قشنگی! چشام رو گرفتن 🙂
در مورد توییتر:دکتر یه پستی داشتی در مورد اینکه بعضی ها فکر میکنن توییتر خاله زنک بازی و این حرفهاست.اگه تونستی از آرشیوش در بیار و اینجا پست کن تا ملت رو بهش حواله بدیم.
من حوصله ی تبیین چرایی توییتر کردن رو ندارم دیگه 😀
بعد از این کار کنار هر دعوت نامه لینک اون مطلب رو میذاریم و خلاص!
فوریه 19, 2008 at 3:44 ب.ظ.
دکتر جان به نظر من اول باید معلوم شه که سرویس هایی مثل همین توییتر واقعن به چه درد می خورن یا بهتر بگم تو دسته بندی سوشیال مدیا ها کجا قرار گرفته(که خودتون هم بهش اشاره کردید)یا قبل از معرفی فیچر های سرویس معلوم کنیم اصلن میکرو بلاگینگ چه فایده ای داره.مثلن وبلاگ نویسی و سرویس هاش تقریبا جا افتاده و همگی کم و بیش فهمیدیم که چه جوری باید ازش استفاده کرد.این نوشته از یکی از همین وبلاگای زیر برام خیلی جالب بود:
Twitter offers unique opportunties for the enhancement & expansion of traditional marketing and social media marketing campaigns.
http://www.doshdosh.com/ways-you-can-use-twitter/
http://11marketing.com/blog/tag/how_to_use_twitter_for_marketing
http://www.doshdosh.com/social-media-optimization-networking-online-business/
ببخشید خیلی حرف زدم.ولی خدائیش هنوز تو خماری توییتر موندم
فوریه 19, 2008 at 3:47 ب.ظ.
این تویتر به چه دردی میخوره؟/خوردنیه؟ 🙂 😛
فوریه 19, 2008 at 4:06 ب.ظ.
شما در مصاحبه گفته ايد
«مدتی بود كه در وبلاگستان یك خبر به سرعت برق و باد چرخید. این كه مخابرات، توانایی فیلتر كردن آدرس های حاوی https را ندارد. این موضوع بیشتر از همه بین وبلاگ های وردپرس دات كام مشهور شده بود. به همین دلیل مسئولین فیلترینگ در مخابرات با فیلتر كردن امكانات https در وردپرس عملا خواستند روی این تصور اشتباه، خط بطلان بكشند و به نوعی می‌توان آن را نمایش قدرت نیز دانست. اما با این حال آن ها ساختار كلی وردپرس دات كام را حفظ كردند.»
فوریه 19, 2008 at 4:11 ب.ظ.
آقاي آرمان از سايت نو قيلتر در اين آدرس جوابتان را داده اند
no-filter.com/forum/showpost.php?p=2220&postcount=24
دوست عزیز، وقتی شما نمیتوانید به سایتی دسترسی پیدا کنید معنی آن نیست که آن سایت توسط سیستم قیلترینگ ایران مسدود شده. علتهای زیادی برای عدم امکان دسترسی شما به یک سایت وجود دارد
من سایت وردپرس را تست کردم. درست است، این سایت از طریق https در داخل ایران قابل دسترسی نیست ولی به نظر نمیرسد مشکل از طرف فیلترینگ مخابرات باشد چون:
1. شما هنگام دسترسی به این سایت با خطای Time out مواجه میشوید نه پیغام عدم دسترسی مخابرات.
2. سایر سایتهایی که بر روی همین سرور قرار دارند با همین مشکل مواجه هستند. مثل http://boytellsall.com و https://boytellsall.com — (مطمئناً مخابرات ایران هیچ علاقه‌ای به فیلتر کردن چنین سایتی ندارد!)
3. سایت وردپرس گواهینامه SSL خود را از شرکت godaddy تهیه کرده است ، این شرکت ایران را تحریم کرده و وب سایت آن بدلیل فیلترینگ معکوس در ایران قابل دسترسی نیست. شما وقتی آدرس http://www.godaddy.com را در مرورگر خود تایپ میکنید با خطای Time out مواجه میشود نه پیغام مخابرات.
در ضمن اگر مخابرات قادر به قيلتر كردن ssl بود
اول سايتهاي مستهجن را كه با ssl كار مي كنند را قيلتر مي كرد
من آدرس سايتهاي مستهجن را ننوشتم چون احتمالا خودت شايد نامشان را بداني
اما بهتر است با مسيولين ورد پرس در اين مورد بحث شود
فوریه 19, 2008 at 4:31 ب.ظ.
دکتر عزیز
من چیز زیادی بلد نیستم ولی اگه به من خط بدید من حاضرم تا آخر خط باشم . رو من حساب کنید .
فوریه 19, 2008 at 5:16 ب.ظ.
حسین جان من که اومدم :
فوریه 19, 2008 at 6:04 ب.ظ.
کار گروهی لازمه ولی دلایلی باعث میشه نتونیم توی کارای گروهی پیش بریم
ببخشید روک می‌گم ولی باید گفت که یکی از دلایل ضعف ما اینه که همیشه می‌خوایم برتر باشیم! عمرا اگه من با مزیدی (مثال می‌زنم) رقابت مثلا وبلاگی دارم حرفاشو قبول کنم
این به کنار! حالا می‌خواید من بیام کاری که مزیدی می‌گه رو انجا م بدم؟ – خیلی بده نه؟
حالا کار گروهی خوبی‌هایی هم داره
اصلا به نظر من به جای اینکه بریم سراغ توییتر (که ایشالا بعدا حتما میریم) اول وضع کار کروهی رو راه بندازیم!
چطوره؟
فوریه 19, 2008 at 6:24 ب.ظ.
دکتر به نظر من که وبلاگهای آی تی نویس جنبه ی بالایی برای کار گروهی دارند و با توجه به بحث هایی که در همین زمینه در تابستان گذشته به وجود آمد تقریبا رفاقتها هم بیشتر شد . از طرفی این گروه وبلاگنویسها واقعا احتیاج به همچین کار گروهی ای دارند تا با استفاده از آن بتوانند در اطلاع رسانی موفق تر عمل کنند . به نظر من که تا حالا باید این جور فعالیتها شروع میشد ولی باز خوبه . از طرفی با توجه به اعتبار شما بین وبلاگنویسان از شما خواهش می کنم کمک کنید تا این فاصله ی تاریک بین آی تی نویسان از بین برود.
در ضمن شما خط بدید منم تا آخرش باهاتونم 😀
فوریه 19, 2008 at 6:54 ب.ظ.
پذيرش موفقيت نسبي موفقيتي مطلق است.:D:
فوریه 19, 2008 at 7:07 ب.ظ.
[…] مزیدی در نوشته آخرشون در مورد کار گروهی نظر سنجی ترتیب دادند که با توجه به […]
فوریه 19, 2008 at 8:24 ب.ظ.
آخه چرا وقتی ما دعوت به پختن املت می کنیم همه ی میپرن وسط میگن چلوخورشت؟!
کار گروهی رو بی خیال! همین توییتر رو درست کنیم، بقیه اش فدای سرمون!!!
عجبا
فوریه 19, 2008 at 11:16 ب.ظ.
پیشنهاد بسیار ارزشمند و قابل توجهیهه.
هم در مورد توییتر و هم در مورد بسیاری از سرویس های دیگه می شه اون رو به کار گرفت و من فکر می کنم به خوبی هم جواب می ده. سابقه اش هم هست. مگر تا چند ماه پیش کسی با وب2 آشنا بود ولی الان چطور؟ درسته که وب2 یک مفهومه ولی این رو به عنوان مثالی که توجه گروهی به یک موضوع می تونه فراگیری عمومیش رو باعث بشه عنوان کردم. یا مثلا بالاترین. درسته که بالاترین سرویسی عالی رو ارائه می کنه (همونطور که توییتر و خیلی از سایتهای دیگه هم همینطور هستند) ولی بدون توجه عمومی، بالاترینی نمی تونست وجود داشته باشه. این اتفاق در مورد گوگل ریدر هم رخ داد و الان می بینید که نقل همه مجالس چیزی نیست جز گوگل ریدر.
به هر حال دکتر جان این کار جواب می ده و به شخصه آماده چنین فعالیت مفیدی هستم و از شما هم برای این پیشنهاد متشکرم.
فوریه 20, 2008 at 5:15 ق.ظ.
دکتر شاید من منظورم بد گفتم.من هیچ وقت منکر کار گروهی نیستم .ببینید اگر به قول شما ما تو قالب یه کار گروهی فقط بخوایم استفاده از یه سرویس رو تشویق کنیم باز این کار محدود میشه به یه عده آی تی نویس که خیلی وقتا هم خودشون سر از حرفاشون در میارن.پس چه جوری باید انتظار داشته باشیم بقیه تو این کار مشارکت کنن؟مشکلی خودمم همیشه باهاش داشتم.و مطمئنم خیلی ها باهاش دارن.مثلا همین گوگل ریدر و قابلیت شیرینگش.الان چقدر تبلیغات توی وبلاگستان در این مورد شده اما تو ریدبرنر وقتی میبینید ماکزیمم 30 40 نفر دارن از این قابلیت استفاده می کنن!(مقایسه کنید با تعداد کاربرانی که دارن از گوگل ریدر استفاده می کنن و کاربرانی که تو گوگل اکانت دارن).یا مثلا همین فیس بوک یا یوتیوب،فیلکر،استمبل و … همه از انوع و اقسام امکاناتش گفتن اما اینکه در نهایت به چه درد می خوره؟!!یادمه یه لینک تو بالاترین یکی دو ماه پیش دیدم در مورد ارائه درس های یه دانشگاهی تو مالزی از طریق فیس بوک.شاید اون موقع خیلی بهتر فهمیدم سرویسی مثل فیس بوک چقدر می تونه ارزش داشته باشه.منظوره من اینه که حالا که قراره یه کار گروهی شروع بشه بهش یه جهت خوب داده بشه که در نهایت استفاده از سرویس های وب 2 یه چیز همگانی بشه.اینم بگم مثلا در همین لینک هایی که بالا دادم و خیلی وب لاگ های دیگه دیدم که بیشتر روی جنبه های مصرفی! سرویس ها تاکید میشه.اینکه چه جوری بهتر از این سرویس ها استفاده کنیم.
فوریه 20, 2008 at 8:27 ق.ظ.
سلام
من یکمی موافقم
نکته ای که باید رعایت بشه اینه که مطالبی که برای غیر بروبچ آی تی نوشته میشه باید در ساده ترین شکل ممکن باشه .
موفق باشی
یا علی مدد .
فوریه 20, 2008 at 9:57 ق.ظ.
يك ايده خوب به ذهنم رسيد ..شما بيايد ودر سايتتون وديگر سايتهاي دوستان يك طرح براي طراحي لوگوي گوگل در ايام عيد بگذاريد تا دوستنان ايراني طرحهاي مختلفي از گوگل را اماده كنند و توسط شما ويا ديگر دوستان به گوگل ارائه كنند …ديدن لوگوي گوگل با طراحي ايراني خيلي جالب و زيباست واين اولين باره كه مردم يك سرزمين براي گوگل يك لوگو بانگاه هنر سرزميني خود طراحي مي كنند ..فكر كنم استقبال بشه..منتظر دیدگاههای شما هستم
فوریه 20, 2008 at 12:16 ب.ظ.
چیزی که برای من خیلی مهمه اینه که از سرویسی که استفاده می کنم. گره ای از گره های فکری من یا زندگیم و یا دل مشغولی هام رو باز کنه
یک زمانی شما خیلی از تویتر و فیس بوک خوب می گفتید و توصیه می کردید. منم استفاده کردم ولی بعد از مدتی استفاده نکته ی مفیدی در اونها ندیدم که منو یک قدم به جلوتر ببره .دکتر جان بیایم سرویس هایی رو رواج بدیم که به گسترش دانش و استفاده ی مفید ما از اینترنت و خیلی چیزهای دیگه کمک کنه
در مورد کار گروهی هم هیچ مشکلی ندارم گرچه ایرانی ها همیشه در این مورد مشکل دارند که دلیلی برای اون نمی تونم پیدا کنم. در صورت امکان من همیشه در خدمت هستم
فوریه 20, 2008 at 5:44 ب.ظ.
لطفا منو در وردپرس یارس دهید . من حتا نمی دونم ویرایش قالب کجاست ؟ یا مثلا چه طوری به صورت tomaha بنویسم ؟
فوریه 21, 2008 at 5:26 ق.ظ.
فراگیر بودن ایده ی عالییه ولی من به شخصه اگه توی یه وبلاگ یه مطلبی در مورد یه سرویس خوندم دیگه توی یه وبلاگ دیگه اون مطلبو نمیخونم! فکر نکنک توسط وبلاگ های بزرگ پشتیبانی بشید. این چیزیه که من فکر میکنم.
در ضمن این یک ایده وب 2.0 نیست!
فوریه 21, 2008 at 6:42 ق.ظ.
به نظر من که ایده بسیار جالبی است. وقتی جمعی به سمت سرویسی می روند، ناخودآگاه دیگران هم به آن می پیوندند.
نوامبر 9, 2009 at 10:33 ق.ظ.
معایب کار گروهی چیست؟