معیارهای باسواد بودن در سال 2010
مارس 9, 2010
روزگاری معیار باسواد بودن افراد توانایی خواندن و نوشتن بود.در اواخر قرن گذشته سازمان ملل معیار باسواد بودن را دوچیز اعلام کرد:تسلط به زبان انگلیسی و توانایی کار با کامپیوتر.
اما در سال 2010 به گمانم نیازمندیم این تعریف را دوباره ویرایش کنیم. نظرشخصی من در مورد فرد باسواد- یا لااقل کسی که حداقل سواد اینترنتی دارد- شامل سه معیار زیر است:
1- جیمیل: باوجود تنوع بسیار فراوانی که اینترنت هرلحظه به خود می بیند اما هنوز هم ایمیل جایگاه مهمی دارد.در این بین جیمیل تنها به دلیل امکانات فوق العاده اش مهم نیست. گوگل امکانات بسیار مهم و متنوعی دارد که شخصی سازی انها حتما نیاز به اکانت جیمیل دارد. پس اولین قدم باسواد بودن را محکم بردارید. اگر اکانت جیمیل ندارید همین الان از اینجا اقدام کنید.
2- فیس بوک: عضویت در فیس بوک فقط برای دوست یابی نیست.فیس بوک ایینه تمام نمای اکنون و اینده اینترنت است.کسی که در فیس بوک عضو نباشد درک کاملی از تحولات اینترنت نخواهد داشت.اگر تاکنون عضو نشده اید قدم دوم را می توانید با این لینک بردارید.
3-توییتر: به سادگی و کوچک بودن توییتر توجه نکنید.اینترنت بدون توییتر مثل موبایل بدون sms هست. عضویت در توییتر اگرچه چندان به ظاهر الزامی نمی نماید اما قدم سوم و تکمیلی برای داشتن حداقل سواد اینترنتی است. اگر عضو نیستید از این لینک شروع کنید
وب 2 
مارس 9, 2010 at 1:07 ب.ظ.
ای کاش یه ….شکن هم معرفی مینمودین قبل از شروع این بحث !!!واما درباره نوشته شما درباره معیار سواد یه چیز دیگه به نظرم کم داره (آگاهی از تاریخ معاصر ایران) این یک قلم رو جا انداختین.
کوچیک شما امین
مارس 9, 2010 at 1:10 ب.ظ.
ایمیل و فیس بوک برای من کاملا معنی دارند، اگر این دوتا و وبلاگ را کنار بگذارم چیزهای زیادی را در زندگی کم دارم. اما هنوز توییتر را نمیفهمم. چند بار خواستم امتحانش کنم اما به قول معروف فاز نداد!! یعنی درک درستی از آن ندارم. ایمیل که جای خودش را دارد، فیس بوک را برای دوستان و یک جامعه در اینترنت دارم و وبلاگ را (دو وبلاگ دارم) برای اندیشه و آنچه که دوست دارم بگویم. اما از توییتر چه استفادهای میتوانم داشته باشم. مثلا شما با توییتر چه میکنید؟ در کل توییتر را دوست دارم و قبولش دارم، ولی نمیدانم به چه درد من میخورد.
مارس 9, 2010 at 1:26 ب.ظ.
به نام خدا
این طور که معلومه باید هرجور شده در شبکه های اجتماعی عضو بشم!
موفق باشید!
مارس 9, 2010 at 5:14 ب.ظ.
و صد البته «وردپرس» 🙂
مارس 9, 2010 at 7:19 ب.ظ.
خب قبل از هرچیز خوشحالم که دوباره برگشتی. امیدوارم که قبول بشی که لازم نباشه غیبت دوباره‌ات رو ببینیم.
اما اگرچه قسمت «نظر شخصی» رو بولد کردی و شاید درست نباشه اما از نظر من این مواردی که اسم بردی خیلی منطبق با یک آدم باسواد از نظر من نیست.
از نظر من لااقل توی این مورد نمیتونیم بگیم فردی باسواد هست یا بی‌سواد. یعنی یه مرز مشخص بکشیم که بعضیا اینور باشن و بعضیا اونور.
باسواد»تر» کسی هست که اولا بدونه جیمیل چیه و حساب کاربری داشته باشه ثانیا این حقیقت رو بدونه که «جیمیل یک سرویس ایمیل است» زیاد شنیدم که فرضا میگن «هم ایمیلم باز نمیشه (احتمالا یاهو) هم جیمیل»
در مورد توییتر و فیسبوک به نظرم همین که شخص آگاه باشه که این شبکه‌ها معاند و برانداز و … نیستند کافیه و لازم نیست توش فعال باشن.کمااینکه من خیلی وقته توی فیسبوک حساب دارم اما فرصتی برای فعالیت توش ندارم بقیه افراد هم میتونن اینجوری باشن و حتی فرصت نکنند حساب کاربری توش باز کنند.
معیار من یک پارامتر دیگه هم داره. اون هم اینکه اشخاصی باسوادتر هستند که حداقل یک صفحه وب (نه لزوما یک وبسایت یا وبلاگ) به نام خودشون و با اطلاعات شخصی/کاری/…داشته باشن. حالا این صفحه میتونه وبلاگ باشه یا پروفایلشون در یک سایت اجتماعی
مارس 9, 2010 at 7:50 ب.ظ.
اقا ما میخوایم با سوات باشیم ولی نمیدونم چرا …تر میشه سوادمون؟؟؟
مارس 9, 2010 at 8:08 ب.ظ.
[…] معیارهای باسواد بودن در سال 2010 جیمیل، فیسبوک و توییتر! […]
مارس 9, 2010 at 9:00 ب.ظ.
من تقریبا جزء کاربران نسبتا فعال و پیگیر شبکه های اجتماعی به حساب میام، ولی بسیار دوستانی دارم که اساسا بخاطر خلقیات و عاداتشون، علاقه زیادی به این سرویس ها ندارند.
شاید فیس بوک و توییتر و جیمیل سرویس های مهم و قدرتمنی باشند و تاثیرات زیادی حتی در خارج از جامعه مجازی داشته باشند؛ ولی این دلیل نمی شود که کسانی را که دارای سبک زندگی هستند که سنخیتی با استفاده مداوم و حتی عضویت در این سرویس ها ندارد را بی سواد خطاب کنیم.
البته خودت اشاره کردی که اینو درمورد سواد اینترنتی صادق میدونی، اما شاکله کلی مطلبت اینو میرسونی که منظورت بی سوادی به معنای عام است و نه خاص!
مارس 9, 2010 at 10:04 ب.ظ.
من با نظر شخصی‌ات مخالفم! به نظر من جیمیل آنقدرها مهم نیست، مهم داشتن ایمیل است نه نوع سرویس. یعنی کسی که ایمیل ندارد، فردی بی‌سواد است و اگر دارد و نمی‌داند چگونه از آن استفاده کند.
اما در دو مورد دیگر باهات موافقم…
مارس 10, 2010 at 8:20 ق.ظ.
خوب به قول ملک خان خوبه آدم یه کارت ویزیت آنلاین داشته باشه …ولی میشه دیگه از همون تیوتر و فیس بوک به عنوان کارت ویزیت استفاده کرد …
نظر من …الان تو این دوره آدم دیگه نباید تنها زندگی واقعی کنه ..باید در کنارش حتما» زندگی آنلاینم داشته باشه ..حالا از وبلاگ گرفته تا فیس و تیوتر …که نمونه های بارزشن
ولی خوب در کل وقتی نمیشه از این امکانات استفاده کرد ..میگی چه باید کرد هان؟
**خوراک ایمیلیت رو هم راه بنداز**
مارس 10, 2010 at 9:42 ق.ظ.
من توی کامنت اول گیر دلیل استفاده از توییتر بودم!!
حالا به پست شما دقیقتر نگاه میکنم. فکر کنم حق با حامد باشه. من کسانی را میشناسم که اینترنت را میخورند (به دلیل سواد زیاد) اما چیزی برای توییت کردن ندارند، اوقات خودشون را صرف پیدا کردن دوست، یا گذاشتن نظر بر احوالات دوستان و یا به اشتراک گذاشتن چیزی که اگر هم به اشتراک نگذارند اتفاقی خاصی نمیافتد نمیکنند.
من فکر میکنم اگر کسی در راستای حرفه و یا علاقهمندی خاصی که دارد در اینترنت فعالیت کند، با سوادتر هست. لزوما اگر کسی از یک فناوری خاص استفاده کند، باسواد یا باسوادتر نیست.
مارس 10, 2010 at 1:28 ب.ظ.
موضوعی که هست، نوع نگاه ماست. از آنجا که ما با این ابزار اخت می گیریم و بعد از مدتی به آنها وابسته می شویم، و احیانا بدون آنها روال زندگیمان نمی گذرد، احساس می کنیم این از نیازهای اولیه ی این قرن است. که اشتباه هم برداشت نمی کنیم.
ولی این ما هستیم که چنین نگرشی داریمف دنیای اطراف ما لزوما این برداشت را ندارد.
در مدرسه ی دختر من که در قلب اروپا هست، فقط 85% والدین ایمیل دارند، و از آنها فقط تعداد محدودی فعال هستند، تقویم گوگل را نهایتا ده نفر استفاده می کنند و …
لذا همه ی تلاش های جی میلی من در آنجا تا کنون خنثی شده.
همینطور وقتی با هم کلاسیم در اکسفورد بحث فیسبوک و اساتیدی که اصلا علاقه ای به عضویت در آن ندارند، این را گوشزد می کند که ما در دنیای خودمان خیلی غرق شدیم.
مارس 10, 2010 at 1:30 ب.ظ.
دكتر، من همين دو روز پيش با پاك كردن اكانت توييترم، اولين گام به سمت بي سواد شدن رو برداشتم. :چي
مارس 10, 2010 at 7:32 ب.ظ.
خیلی خوشحال شدم از اینکه دوباره به نوشتن ادامه میدید.
ولی به خاطر فیلترینگ وحشتناک و تیشه بزرگی که به ریشه های فرهنگی این ملت داره زده می شه ، با ابراز تاسف بسیار زیاد باید بگم که خیلی از خوانندگان مطالب فوق العاده مفید شما رو می خوانند ولی وقتی نمی تونند از سد فیلتر عبور کنند (شاید بیشتر از 70 درصد خوانندگان)، بنابراین احساس می کنم مطالب شما سرسری خونده بشه، البته آرزو می کنم هرگز اینطوری نباشه و امیدوارم همه اونهایی که حداقل می دونند اینترنت چیه، روزی کاملا به این باور برسند که سایتهایی مثل تویتر و فیس بوک چقدر می تونه در تبادل آزاد اطلاعات مفید بوده و می تونه نفوذ عمیقی در انتشار وقایع داشته باشه.
موفق باشید و همیشه آزاد و سرافراز.
مارس 11, 2010 at 3:59 ب.ظ.
و صد البته «وردپرس»
only wordpress